बिदाई

भन्दिनू है चौतारीमा उभिएको बोट
यही बाटो गयो कोही बिराउँदै चोट

कहाँ होला सपनाको फाँट फूल्ने देश
खोज्दै हिँडे सहँदै यी पाइतालामा ठेस
सम्झाइदिनू मनभरि पीडा धेरै बोकी
ओरालीमा फर्की हेथ्र्यो पाइला रोकीरोकी

असिनाले दाग लायो फूलको थुङगाभरि
तैरिँदैछु मनको तलाउ सम्झनको डुङ्गा चढी
फर्किनेछु कुनै बेला भनिदिनू दौँतरीलाई
साक्षी राखी जान्छु यही ढुङ्गे चौतारीलाई !


~ रमेश क्षितिज
(गीति संग्रहः आफैँ आफ्नो साथी भएँ)