कुभिण्डे दह

राजकुमारीजस्ती युवती जून 

ओर्लिन्छे आकाशबाट

कहिले यो कुना, कहिले ऊ कुना

रातभरि नुहाइरहन्छे

यो पोखरीमा - निर्वश्त्र, निर्वश्त्र !

जुनेलीको जादुगरी छडीले छोएर

बिउँझाउँछे

छेउमा सुतेको राजकुमार पहाड

र बिहानीको रेसमी रुमाल सुकाएर डाँडामा

हराउँछे आफू - कहाँ हो कहाँ !

दिनभरि झोक्राएर पहाड

हेरिरहन्छ यही ऐनामा अनि

आफ्नो उदास अनुहार !

~रमेश क्षितिज~

(अर्को साँझ पर्खेर साँझमा)